Faza događaj
Fazu događaj predstavlja rad na koncepciji, kreaciji, pripremi, izvođenju i dokumentovanju originalnog umetničkog dela u oblasti scenskog dizajna. Inspirisani i podstaknuti projektima i istraživanjima nastalim u prethodnim fazama nastaje jednovečernji događaj Stanja čoveka. Ovaj događaj rezultat je osvajanja prostora SPENS-a, koji se sagledava kao zbir umetničkih intervencija koje se međusobno prostorno i tematski nadovezuju.
Sve što imam i nemam ja
Vanja Evđenić
Rad „Sve što imam i nemam ja“ se bavi stanjem čoveka iz dva različita ugla: ugla beskućnika i ugla onoga ko ima dom. Sa željom da podstaknem razmišljanja o ta dva različita stanja smeštam rad na lokaciju u javnom prostoru koja je dostupna svima. Ta dva stanje su izgrađena putem pet elementa: telo, mirisi, ukusi, osećanja i želje.
Ispod sata
Maja Bogdanović
Prostorna instalacija „Ispod sata” je višeslojna priča o jednom čoveku koji nema dom, o pitanju slobode u savremenom društvu i pitanju naše spremnosti da vidimo realnost koja nas okružuje. Mesto na kom se rad nalazi je primer okruženja kroz koje svakodnevno prolazimo i koje nas odvlači od samih sebe. Ovaj rad je tačka susreta sa temama koje izbegavamo i koje su pod maskama.
Odnosi
Sara Škvorc
Prostorna instalacija „Odnosi” predstavlja poveznicu između ljudi koji su porodica u pravom smislu te riječi i onih koji to postaju tokom života. Ovaj rad prikazuje odraz međusobnih odnosa na stanja i osjećanja pojedinca. Cilj je posmatrača dovesti do stanja neprijatnosti i tjeskobe izazvanog položajem tijela u prostoru sa izloženim porodičnim fotografijama koje prate odrastanje, te izazivaju nostalgiju. Izbor teme rada proizašao je iz prepoznavanja osjećanja straha i tjeskobe i potrage za spokojem i mirom koji se pronalaze u porodici i domu.
Topla voda
Anđela Ubiparip
Rad je inscenacija mentalnog prostora tj. stanja koje nazivam topla voda. Topla voda je prostor između dvije krajnosti, stanje u dva ujutru, mračna i haotična skupina misli. Izveden je prostorno - zvučnom instalacijom. Posetioci prostora ulaze u jednu krajnost i izlaze u onu drugu, svjetliju.
Self - chat
Božana Perišić
Ovaj rad preispituje na koji način možemo ponovo da doživimo sjećanja iz djetinjstva i kako da ih zadržimo. Da li je, i na koji način, to moguće? Kako spriječiti da u potpunosti ne izblijedi? Rad ,,Self-Chat" se bavi buđenjem čula i podsticanjem istih, kako bi ponovo proživjeli sjećanja iz prošlosti. Na odabir prostora je uticao kontrast okoline koji se suprotstavlja prirodi i pejzažima iz mog sjećanja.
Saška
Teodora Jonuzović
Izgled, telo i njegovo menjanje u odnosu na „društveno prihvatljive“ komentare, našli su svoj prostorni oblik iznad hola ulaza 8. Saška je devojka čije se ime najčešće spominje na „zidu uvreda“ SPENS-a. Ova site-specific instalacija predstavlja vođenje kroz upoznavanje Saške i građenje njene ličnosti ispočetka.
Iskorak
Maryam Kristina Gbaya
Rad se bazira na tri međusobno povezane faze koje prate tok mog psihičkog stanja: „ja i svet”, „ja u svetu” i „ja sa svetom”. Posetioci su u ulozi aktivnih učesnika koji se kreću silaznom putanjom niz hodnik i stepenište kroz tri prostorne celine: traganje, preplitanje i probijanje koje gradim razigranim prostornim elementima. Iz potrebe da nešto nevidljivo i neuhvatljivo, ali u isto vreme osetno i prisutno, načinim konkretnim, postavljam zastor. Probijanje kroz zastor koji je providan i višeslojan vršim ja svojim telom, a posetioci prolaze kroz trag koji tim činom ostavljam.
(O)sećanja
Katarina Mijailović
,,(O)sećanja’’ su lični dnevnici ispunjeni bojama i rečima, sigurna zona mapiranih stanja. Svaka boja asocira na reč, svaka reč, na osećanje, koje ponovnim prelistavanjem postaje deo sećanja.
,,(O)sećanja’’ je prostorna intervencija koju čine fotelja, stočić i stona lampa. Mesto osame, koje asocira na dom. Momenat u kome se prepuštamo sebi i svojim mislima.
Želim samo da malo usporim
Nina Bogdanović
Rad „Želim samo da malo usporim” proistekao je iz lične prezasićenosti brzim životom i tempom koji mi se nameće. Svakodnevno podsećam sebe da slušam svoje telo, da dozvolim organizmu da se odmori, ali odgovornost da budem umno prisutna i da sve zadatke obavim na vreme, dovela je do toga da gubim nešto esencijalno u svom biću. Rad je performativna instalacija. Ležeći na leđima, izgovaram autorski tekst pod nazivom „Period” okružena punim i ispijenim porculanskim šoljicama kafe, kao i kafe za poneti. U ovom slučaju kafa predstavlja sredstvo da se ostane budan, da um brže radi, napitak koji mi pomaže da budem prisutna i predam svoje radove na vreme. Isto tako, kafa je odmor, ispijanje kafe uz ćaskanje sa prijateljima, miris doma koji budi sva čula.
Zujanje
Mina Stojanov
Performans „Zujanje” izvodim na malom polju visoke suve trave na SPENS-u kod ulaza 9. Sedeći u pčelarskoj opremi, tetoviram sebi košnicu na stomaku, uobličavajući kroz nju odnos sa prirodom i drugim ambijentima kojima sam okružena, sa bukom i vrevom različitih situacija, osećanja i sećanja. Zuji oko mene i u meni, skućeno, na mestu sa kog se ježim i sa kog volim i bolim.
Izlivanje besa
Ognjen Alimpić
Rad „Izlivanje besa” je proistekao iz lične potrebe za iskazivanja nezadovoljstva proisteklog iz dugogodišnjeg ćutanja o vršnjačkom nasilju koje je dovelo do gubitka samopuzdanja. Ovaj rad pruža mogućnost da zajedno iskažemo sav bes koji smo osetili u situacijama u kojima nismo odreagovali zbog straha od posledica.